ကံ ၊ ကံ၏အက်ိဳး (ကြယ္လြန္ၿပီးတာေတာင္ ေႀကြးေဟာင္းဆပ္ေနရတာ )
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလို႔လာလို႔ရပါၿပီ
<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>
.
ယံုခ်င္ရံု ၊ မရံုခ်င္ေနပါ ။
မိမိကိုယ္ပိုင္ခံစားေတြးေခၚႏိုင္ပါသည္ ၊
သင္ခန္းစာယူတတ္ ၊ ယူႏိုင္ရန္မွ်ေ၀မႈပါ
Golden Gpoup.
.
.
ဤဇာတ္လမ္းသည္ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ႔နယ္ ေဒါင့္ႀကီးေက်းရြာသည္
စည္ကားေသာရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ပါသည္။
.
တိုက္နယ္ေဆးရံု၊ အ-ထ-က ေက်ာင္း၊ စည္ကားစြာ
ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားေနေသာ ကုန္စံုဆိုင္၊
အထည္ဆိုင္၊ တိုက္တာေပါမ်ားျပီး
အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ စည္ကားစြာ ရွိပါသည္။
.
ေဒါင့္ႀကီးရြာတြင္ ေမာင္ကံညိမ္းသည္ ဇနီးႏွင့္
သားသမီးသံုးေယာက္ႏွင့္ေနထိုင္သည္။
သူ၏အမ ေဒၚသိန္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၆-ႏွစ္ခန္႔ေလာက္က
ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။
.
တေန႔ ညဘက္ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္
ထူးဆန္းေသာ အိပ္မက္ကို မက္သည္။
.
အိပ္မက္ထဲတြင္ အေမျဖစ္သူ
ေဒၚသိန္း ေမာႀကီးပန္းႀကီး ေရာက္လာပါသည္။
သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ပင္ပန္းေနပံုရသည္။
ေခါင္းေပါင္း ေပါင္းထားျပီး ေျမသယ္ျခင္းတခုလည္း
ကိုင္ထားပါသည္။
သူမေခါင္းေပါင္းေပါင္းထားေသာ တဘက္က
သူမ ေသဆံုးစဥ္က မ်က္ႏွာအုပ္ထည့္ထားေသာ
တဘက္ျဖစ္ပါသည္။
.
သား ထပါဦး၊ သားကုိ ေျပာစရာရွိတယ္။
အေမေလ အေမေသတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး အခုအခ်ိန္အထိ
ေျမေတြရြက္သယ္ေနတာ တခါမွ မနားရပါဘူးသားရယ္။
ပင္ပန္းလွပါျပီ။
.
အေမေလ သားတို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက
အေမတို႔ေျခရင္းဘက္က ဆရာဦးေမာင္ျမတုိ႔
ေျမကို အေမ့ေျမဆိုျပီး ျငင္းယူခဲ့ပါတယ္။
.
ေျမအက်ယ္ တေတာင္ေလာက္ရွိပါတယ္။
.
ဆရာက ပထမေတာ့ သူ႔ေျမႀကီး၊ ဒီမအူပင္ေလးနဲ႔ အမွတ္အသားလုပ္ထားတယ္လို႔ ေျပာေသးတယ္။
.
ေနာက္ေတာ့လည္း မသိန္း စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆို
ယူပါလို႔ေျပာခဲ့တယ္။
.
အေမ ေျမယူထားတာ အခု အႏွစ္ ၃၅-ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။
.
အဲဒါေၾကာင့္ သားက ဆရာတုိ႔ေျမကို ဆရာတို႔ ျပန္ယူပါလို႔
ေျပာျပီး အေမ့ကို အလွဴ တခုလုပ္ျပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀ပါ သားရယ္။
.
အိပ္မက္ကိုလည္း မယံုမၾကည္မရွိပါနဲ႔။
အေမ မွာတဲ့အတိုင္း ဆက္ဆက္လုပ္ေပးပါ။
အေမ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
.
အေမေလ သားကို အိပ္မက္ေပးခ်င္လို႔ အိမ္တြင္းနတ္
ေတြေတာင္းပန္ျပီး အိပ္မက္ ေပးရတာပါ။
အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ သား-ဟုေျပာျပီး ထြက္သြားပါသည္။
.
ထြက္သြားေသာအေမ့ကို ေငးၾကည့္ရင္း လန္႔ႏိုးသြားသည္။
.
ေမာင္ကံညိမ္းလည္း အိပ္မက္အရ အေမေျပာေသာ
ဆရာတို႔လင္မယားထံသြားျပီး
ဆရာရယ္-မအူပင္ေဘးက ေျမက ဆရာတုိ႔ေျမဆို။
.
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ တေတာင္ေလာက္ပါတယ္ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ျပန္ယူပါ-ဟု ေျပာပါသည္။
ဆရာက-ဆရာ မယူပါဘူး သားရယ္။
မဟုတ္တာ ဆရာရယ္၊ ျပန္ယူပါ။
ဆရာ မယူလည္း ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေပးရမွာပဲ-ဟုေျပာျပီး
ဆရာ့ျခံစည္းရိုးကိုဖ်က္၍ သူတို႔ဘက္ပါသည့္
မအူပင္မွစ၍ ေမာင္ကံညိမ္းကိုယ္တိုင္
အတင္းကာေပး လိုက္ပါသည္။
.
ထို႔ေနာက္ အိမ္တြင္ ဘုန္းႀကီးသံုးပါးပင့္ သကၤန္းကပ္၊
ဆြမ္းဆက္ကပ္၍ အေမအား အမွ်အတန္း ေပးေ၀လိုက္ပါသည္။
.
ထိုေန႔ည၌ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္မက္တြင္
အေမႏွင့္ေတြ႔ရသည္။
.
အေမသည္ ပထမအိပ္မက္ထဲတြင္ ေတြ႔ရသည့္
ေျမသယ္ျခင္းေတာင္းႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့။
ေမာေမာပန္းပန္းလည္း မဟုတ္ေတာ့။
၀တ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ရႊင္ပ်ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ျဖစ္သည္။
.
သူ႔သားျဖစ္သူ၏ လက္ကေလးကိုကိုင္ကာ
ေက်းဇူးတင္လို္က္တာ သားရယ္၊
အခု အေမ ေျမမသယ္ရေတာ့ဘူး။
.
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလို႔လာလို႔ရေနျပီ သား။
.
ဒါေၾကာင့္ အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္-ဟု ေျပာဆိုကာ
ႏႈတ္ဆက္၍ ထြက္ခြါသြားပါေတာ့သတည္း။
.
(ကာယကံရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တင္ျပပါသည္)
ၾကည္ရႊင္ေအး (ေက်ာင္းကုန္း) (ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၁၀-ခု ဇူလိုင္လ)
.
Lon Ely
<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>
.
ယံုခ်င္ရံု ၊ မရံုခ်င္ေနပါ ။
မိမိကိုယ္ပိုင္ခံစားေတြးေခၚႏိုင္ပါသည္ ၊
သင္ခန္းစာယူတတ္ ၊ ယူႏိုင္ရန္မွ်ေ၀မႈပါ
Golden Gpoup.
.
.
ဤဇာတ္လမ္းသည္ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ႔နယ္ ေဒါင့္ႀကီးေက်းရြာသည္
စည္ကားေသာရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ပါသည္။
.
တိုက္နယ္ေဆးရံု၊ အ-ထ-က ေက်ာင္း၊ စည္ကားစြာ
ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားေနေသာ ကုန္စံုဆိုင္၊
အထည္ဆိုင္၊ တိုက္တာေပါမ်ားျပီး
အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ စည္ကားစြာ ရွိပါသည္။
.
ေဒါင့္ႀကီးရြာတြင္ ေမာင္ကံညိမ္းသည္ ဇနီးႏွင့္
သားသမီးသံုးေယာက္ႏွင့္ေနထိုင္သည္။
သူ၏အမ ေဒၚသိန္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၆-ႏွစ္ခန္႔ေလာက္က
ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။
.
တေန႔ ညဘက္ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္
ထူးဆန္းေသာ အိပ္မက္ကို မက္သည္။
.
အိပ္မက္ထဲတြင္ အေမျဖစ္သူ
ေဒၚသိန္း ေမာႀကီးပန္းႀကီး ေရာက္လာပါသည္။
သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ပင္ပန္းေနပံုရသည္။
ေခါင္းေပါင္း ေပါင္းထားျပီး ေျမသယ္ျခင္းတခုလည္း
ကိုင္ထားပါသည္။
သူမေခါင္းေပါင္းေပါင္းထားေသာ တဘက္က
သူမ ေသဆံုးစဥ္က မ်က္ႏွာအုပ္ထည့္ထားေသာ
တဘက္ျဖစ္ပါသည္။
.
သား ထပါဦး၊ သားကုိ ေျပာစရာရွိတယ္။
အေမေလ အေမေသတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး အခုအခ်ိန္အထိ
ေျမေတြရြက္သယ္ေနတာ တခါမွ မနားရပါဘူးသားရယ္။
ပင္ပန္းလွပါျပီ။
.
အေမေလ သားတို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက
အေမတို႔ေျခရင္းဘက္က ဆရာဦးေမာင္ျမတုိ႔
ေျမကို အေမ့ေျမဆိုျပီး ျငင္းယူခဲ့ပါတယ္။
.
ေျမအက်ယ္ တေတာင္ေလာက္ရွိပါတယ္။
.
ဆရာက ပထမေတာ့ သူ႔ေျမႀကီး၊ ဒီမအူပင္ေလးနဲ႔ အမွတ္အသားလုပ္ထားတယ္လို႔ ေျပာေသးတယ္။
.
ေနာက္ေတာ့လည္း မသိန္း စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆို
ယူပါလို႔ေျပာခဲ့တယ္။
.
အေမ ေျမယူထားတာ အခု အႏွစ္ ၃၅-ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။
.
အဲဒါေၾကာင့္ သားက ဆရာတုိ႔ေျမကို ဆရာတို႔ ျပန္ယူပါလို႔
ေျပာျပီး အေမ့ကို အလွဴ တခုလုပ္ျပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀ပါ သားရယ္။
.
အိပ္မက္ကိုလည္း မယံုမၾကည္မရွိပါနဲ႔။
အေမ မွာတဲ့အတိုင္း ဆက္ဆက္လုပ္ေပးပါ။
အေမ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
.
အေမေလ သားကို အိပ္မက္ေပးခ်င္လို႔ အိမ္တြင္းနတ္
ေတြေတာင္းပန္ျပီး အိပ္မက္ ေပးရတာပါ။
အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ သား-ဟုေျပာျပီး ထြက္သြားပါသည္။
.
ထြက္သြားေသာအေမ့ကို ေငးၾကည့္ရင္း လန္႔ႏိုးသြားသည္။
.
ေမာင္ကံညိမ္းလည္း အိပ္မက္အရ အေမေျပာေသာ
ဆရာတို႔လင္မယားထံသြားျပီး
ဆရာရယ္-မအူပင္ေဘးက ေျမက ဆရာတုိ႔ေျမဆို။
.
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ တေတာင္ေလာက္ပါတယ္ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ျပန္ယူပါ-ဟု ေျပာပါသည္။
ဆရာက-ဆရာ မယူပါဘူး သားရယ္။
မဟုတ္တာ ဆရာရယ္၊ ျပန္ယူပါ။
ဆရာ မယူလည္း ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေပးရမွာပဲ-ဟုေျပာျပီး
ဆရာ့ျခံစည္းရိုးကိုဖ်က္၍ သူတို႔ဘက္ပါသည့္
မအူပင္မွစ၍ ေမာင္ကံညိမ္းကိုယ္တိုင္
အတင္းကာေပး လိုက္ပါသည္။
.
ထို႔ေနာက္ အိမ္တြင္ ဘုန္းႀကီးသံုးပါးပင့္ သကၤန္းကပ္၊
ဆြမ္းဆက္ကပ္၍ အေမအား အမွ်အတန္း ေပးေ၀လိုက္ပါသည္။
.
ထိုေန႔ည၌ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္မက္တြင္
အေမႏွင့္ေတြ႔ရသည္။
.
အေမသည္ ပထမအိပ္မက္ထဲတြင္ ေတြ႔ရသည့္
ေျမသယ္ျခင္းေတာင္းႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့။
ေမာေမာပန္းပန္းလည္း မဟုတ္ေတာ့။
၀တ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ရႊင္ပ်ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ျဖစ္သည္။
.
သူ႔သားျဖစ္သူ၏ လက္ကေလးကိုကိုင္ကာ
ေက်းဇူးတင္လို္က္တာ သားရယ္၊
အခု အေမ ေျမမသယ္ရေတာ့ဘူး။
.
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလို႔လာလို႔ရေနျပီ သား။
.
ဒါေၾကာင့္ အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္-ဟု ေျပာဆိုကာ
ႏႈတ္ဆက္၍ ထြက္ခြါသြားပါေတာ့သတည္း။
.
(ကာယကံရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တင္ျပပါသည္)
ၾကည္ရႊင္ေအး (ေက်ာင္းကုန္း) (ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၁၀-ခု ဇူလိုင္လ)
.
Lon Ely
Comments
Post a Comment