အခ်ိန္မေရြးေသသြားႏုိင္တယ္
ေလာကဓံခံႏုိင္ရည္ရွိဖုိ႔နဲ႔
လုိ႔ ေသျခင္းတရားနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဆင္ျခင္ၾကရပါမယ္။
စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိဖ
ေသျခင္းတရားကို အျမဲသတိရေနတဲ့သူဟာ
ကိုယ္အမွန္တကယ္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကိုလည္း မေမ့ဘူး။ ကိုယ္အမွန္တကယ္ေျပာရမယ့္ စကားကိုလည္း မေမ့ဘူး။ ကိုယ္အမွန္တကယ္ စိတ္ကူးရမယ့္ အေတြးကိုလည္း
မေမ့ဘူး။ မေမ့တာကို "အပၸမာဒ" လုိ႔ ေခၚတယ္။
အပၸမာဒတရားနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့သူဟာ ...
♦ ေလာကဓံကိုလည္း ခံႏုိင္ရည္ရွိတယ္။
♦ ဘ၀ရဲ႕ အဆံုးသတ္မဲ့လိုအင္ဆႏၵေတြကို
♦ စိတ္ဆုိး၊ စိတ္ယုတ္ေတြ ပယ္ရွားျပီး စိတ္ေကာင္း၊
စိတ္ျမတ္ေတြလည္း ေမြးျမဴႏုိင္တယ္။
♦ ၀ိပႆနာစိတ္ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ေနေအာင္လည္း
စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တယ္။
ေသျခင္းတရားကို အျမဲသတိရွိေတာ့ ေနျခင္းတရားမွာလည္း
အျမဲသတိ လႊမ္းမုိးေနေတာ့တာေပါ့။
အေသမေမ့ရင္ အေနမေမ့တာ သဘာ၀ပါပဲ။
မရဏႆတိ ံ အႏုယုေတၱာ ဘိကၡဳ
သတတံ အပၸမေတၱာ ေဟာတိ။
ေသျခင္းတရားကို မျပတ္ပြားမ်ားေနတဲ့သူဟာ
အျမဲတမ္း သတိရွိေနပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။
♦ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ရေနတာကို “မရဏႆတိ”လုိ႔ေခၚပါတယ္။ မေမ့တာ၊ မေမ့တဲ့ သတိနဲ႔ ပဓာနအလုပ္ အားထုတ္တာကို “အပၸမာဒ”လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ နိဗၺာန္ကို မေသရာအရပ္ျဖစ္လုိ႔ “အမတ”လို႔ ေခၚပါတယ္။
မရဏသတိပြားတဲ့သူဟာ အပၸမာဒတရားနဲ႔ ျပည့္စံုပါတယ္။
အပမာဒတရားနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့သူဟာ အမတကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ပါတယ္။ အပၸမာဒဟာ အမတကိုရျခင္းရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အမတကို ဆုိက္ေရာက္လုိသူတုိ႔ရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ သြားရာလမ္းဟာ အပၸမာဒပါပဲ။
အပၸမာဒနဲ႔ ျပည့္စံုဖုိ႔အတြက္ မရဏႆတိကို ထပ္ကာထပ္ကာ ပြားမ်ားၾကရပါမယ္။
- [ အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ) ]
စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိဖ
ေသျခင္းတရားကို အျမဲသတိရေနတဲ့သူဟာ
ကိုယ္အမွန္တကယ္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကိုလည္း မေမ့ဘူး။ ကိုယ္အမွန္တကယ္ေျပာရမယ့္ စကားကိုလည္း မေမ့ဘူး။ ကိုယ္အမွန္တကယ္ စိတ္ကူးရမယ့္ အေတြးကိုလည္း
မေမ့ဘူး။ မေမ့တာကို "အပၸမာဒ" လုိ႔ ေခၚတယ္။
အပၸမာဒတရားနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့သူဟာ ...
♦ ေလာကဓံကိုလည္း ခံႏုိင္ရည္ရွိတယ္။
♦ ဘ၀ရဲ႕ အဆံုးသတ္မဲ့လိုအင္ဆႏၵေတြကို
♦ စိတ္ဆုိး၊ စိတ္ယုတ္ေတြ ပယ္ရွားျပီး စိတ္ေကာင္း၊
စိတ္ျမတ္ေတြလည္း ေမြးျမဴႏုိင္တယ္။
♦ ၀ိပႆနာစိတ္ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ေနေအာင္လည္း
စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တယ္။
ေသျခင္းတရားကို အျမဲသတိရွိေတာ့ ေနျခင္းတရားမွာလည္း
အျမဲသတိ လႊမ္းမုိးေနေတာ့တာေပါ့။
အေသမေမ့ရင္ အေနမေမ့တာ သဘာ၀ပါပဲ။
မရဏႆတိ ံ အႏုယုေတၱာ ဘိကၡဳ
သတတံ အပၸမေတၱာ ေဟာတိ။
ေသျခင္းတရားကို မျပတ္ပြားမ်ားေနတဲ့သူဟာ
အျမဲတမ္း သတိရွိေနပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။
♦ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ရေနတာကို “မရဏႆတိ”လုိ႔ေခၚပါတယ္။ မေမ့တာ၊ မေမ့တဲ့ သတိနဲ႔ ပဓာနအလုပ္ အားထုတ္တာကို “အပၸမာဒ”လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ နိဗၺာန္ကို မေသရာအရပ္ျဖစ္လုိ႔ “အမတ”လို႔ ေခၚပါတယ္။
မရဏသတိပြားတဲ့သူဟာ အပၸမာဒတရားနဲ႔ ျပည့္စံုပါတယ္။
အပမာဒတရားနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့သူဟာ အမတကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ပါတယ္။ အပၸမာဒဟာ အမတကိုရျခင္းရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အမတကို ဆုိက္ေရာက္လုိသူတုိ႔ရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ သြားရာလမ္းဟာ အပၸမာဒပါပဲ။
အပၸမာဒနဲ႔ ျပည့္စံုဖုိ႔အတြက္ မရဏႆတိကို ထပ္ကာထပ္ကာ ပြားမ်ားၾကရပါမယ္။
- [ အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ) ]
Young Buddhist's Association
Comments
Post a Comment